Eindelijk compleet
Soesterduinen zaterdag 2 juli ’22 – eindelijk compleet
Op een prachtige zonnige zaterdagmiddag op de Soesterduinen mocht ik een liefdevol gezin uit België op de foto zetten. Er waren overal spelende kinderen en families aan het picknicken, heerlijk! De duinen van Soest zijn ook echt fantastisch mooi. Zeker voor een fotoshoot met je gezin of familie. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik het komend jaar wel ga kijken of ik iets vaker foto’s kan maken bij de Reeuwijkse Plassen of aan de Lek bij IJsselstein. Dat is een stuk dichterbij. Maar daar gaat deze blog niet over. 😉
Terug naar dit lieve gezin. Helemaal vanuit België kwamen ze voor een fotoshoot op de Soesterduinen, maar niet zomaar foto’s nee, foto’s waarop Arthur* later door mij getekend mocht worden. Hun zoon die nu 6 jaar had moeten zijn, mocht door onbekende complicaties in zijn kleine lijfje net niet zijn 1ste verjaardag vieren. Je wordt gemist lieve Arthur*. Verderop in deze blog lees je hun ontroerde verhaal en hun ervaring met Schaduwfoto.
Heb jij een vraag aan Dasja of wil je vrijblijvend bellen, dat mag!
Eindelijk compleet
Nooit meer één geheel, altijd een gemis, altijd een kindje dat er niet meer is.
Yven en Charisse aan het woord:
Zaterdag 18 juni 2016 – Kort na de middag werd ons zoontje Arthur zonder enige reden vijf en half weken te vroeg geboren. Onze wereld stond even helemaal op z’n kop. Na vier weken in het ziekenhuis te zijn geweest, mocht Arthur dan eindelijk mee naar huis! Mee naar zijn grote zus Romy.
Maanden en weken vlogen voorbij en Arthur was altijd heel vrolijk, ook al ontwikkelde zijn lichaam zich niet zoals dat hoorde. Tot op donderdag 9 maart 2017 het noodlot toesloeg. Arthur zijn kleine lichaampje was plots heel erg moe. Nadat de hulpverleners van de Mobiele Urgentiegroep (ambulance) er alles aan hebben gedaan om ons Arthurtje terug op deze wereld te krijgen, werd hij verzorgd in het grote ziekenhuis.
Daar werd hij in kunstmatige coma gehouden zodat ze konden onderzoeken wat er nu juist met onze kleine man aan de hand was. Maar het mocht niet zijn, op vrijdag 10 maart 2017 vroeg in de ochtend werd ons meegedeeld dat Arthur hersendood was en dat ze voor hem niets meer konden doen.
Er ontstond kortsluiting in onze hoofden want hier waren we niet op voorbereid. Samen met zijn grote zus Romy namen we heel de dag afscheid om daarna in de vroege avond de machines, die Arthur nog in leven hielden, uit te laten zetten. Een keuze dat op de dag vandaag nog steeds een naar gevoel geeft, ook al konden we niet anders.
Yven en Charisse aan het woord:
Zaterdag 18 juni 2016 – Kort na de middag werd ons zoontje Arthur zonder enige reden vijf en half weken te vroeg geboren. Onze wereld stond even helemaal op z’n kop. Na vier weken in het ziekenhuis te zijn geweest, mocht Arthur dan eindelijk mee naar huis! Mee naar zijn grote zus Romy.
Maanden en weken vlogen voorbij en Arthur was altijd heel vrolijk, ook al ontwikkelde zijn lichaam zich niet zoals dat hoorde. Tot op donderdag 9 maart 2017 het noodlot toesloeg. Arthur zijn kleine lichaampje was plots heel erg moe. Nadat de hulpverleners van de Mobiele Urgentiegroep (ambulance) er alles aan hebben gedaan om ons Arthurtje terug op deze wereld te krijgen, werd hij verzorgd in het grote ziekenhuis.
Daar werd hij in kunstmatige coma gehouden zodat ze konden onderzoeken wat er nu juist met onze kleine man aan de hand was. Maar het mocht niet zijn, op vrijdag 10 maart 2017 vroeg in de ochtend werd ons meegedeeld dat Arthur hersendood was en dat ze voor hem niets meer konden doen.
Er ontstond kortsluiting in onze hoofden want hier waren we niet op voorbereid. Samen met zijn grote zus Romy namen we heel de dag afscheid om daarna in de vroege avond de machines, die Arthur nog in leven hielden, uit te laten zetten. Een keuze dat op de dag vandaag nog steeds een naar gevoel geeft, ook al konden we niet anders.
Jaren vlogen voorbij, nooit meer één geheel, altijd een gemis, altijd een kindje dat er niet meer is, altijd dat kindje dat niet meer bij ons is. Ook al ging het zonnetje opnieuw voor ons schijnen en kregen wij een derde kindje, terug een zoontje, genaamd Lewis. Dan nog ontbreekt dat ene kindje dat zo gemist wordt.
Nooit meer een gezinsfoto dat compleet is.
Daarom gingen wij op zoek naar iemand dat voor ons terug een complete gezinsfoto kon maken, maar niet zo maar iemand. Het moest iemand zijn waar wij en onze kinderen zich op hun gemak bij voelen. Iemand waar we ons goed bij kunnen voelen en waar we gewoon onszelf konden zijn.
En dat vonden we reden genoeg om van België helemaal naar Nederland af te reizen en ja hoor, we vonden wat we zochten, bij Dasja van Schaduwfoto was alles heel duidelijk vanaf het begin.
Ondertussen zit de fotoshoot op de Soesterduinen erop en hebben we onze foto’s gekregen maar het allerbelangrijkste! De Schaduw van ons zoontje klopt zo mooi met wat het in werkelijkheid had moeten zijn. Dankzij Dasja hebben wij een gezinsfoto zoals dat had moeten zijn, zoals wij het in gedachten hadden, eindelijk compleet!
Liefs Yven & Charisse, Romy, Arthur* en Lewis ♡
Wil je nog meer zien uit deze liefdevolle serie gemaakt op de Soesterduinen, vlak bij Utrecht. Denk aan foto’s van het gezin, de kinderen samen, papa met de kids en mama met haar kinderen… Maar ook papa en mama samen… Bekijk dan de nieuwste blog van Das’ Knuss Fotografie.
Een gezinsfoto zoals het had moeten zijn, eindelijk compleet als gezin.
