Toen ik zus en broertje naar elkaar zag kijken was ik op slag verliefd!

Het voordeel van het silhouet is dat je altijd anoniem bent, maar ook dan vraag ik of je wel of niet online wilt. Het is per slot van rekening jouw foto. Enorm dankbaar dat ik dit silhouet met jullie mag delen. Bovenaan de pagina hun hele silhouet gezinsfoto.  Hiernaast/boven een close-up van een aantal mooie details, kijk die wimpertjes.

Wie mij langer volgt weet dat ik vaker verliefd ben op mijn eigen werk, als kunstenaar probeer je jezelf elke keer uit te dagen en voor iedereen iets nieuws en unieks te maken. Tijdens het fotograferen van dit liefdevolle gezin vroeg ik hun zoon om naar rechts te kijken (iets met honden die daar liepen) en in mijn hoofd zag ik zijn zus al aan de andere kant staan kijkend naar hem, kijkend naar elkaar. Het eindresultaat raakte mij, op slag verliefd. En die kleine wimpers, die maken het helemaal af.

>> Lees verder onder de silhouet foto van zus en broertje samen, voor het ontroerende en hartverscheurende verhaal van dit liefdevolle gezin en laat gerust een bemoedigende reactie achter onderaan de blog. Warme groet, Dasja

We willen niet online zichtbaar, maar vinden het te waardevol om het niet te delen.

“In augustus 2018 werd onze dochter stilgeboren. Gedurende de zwangerschap groeide onze dochter goed en had zij het goed bij mij. Ook tijdens de 20 weken echo waren er geen bijzonderheden te zien.

Rond de 24 weken kreeg ik wat ‘vage’ klachten en een iets verhoogde bloeddruk. Er werden weer onderzoeken gedaan en met 27 weken werd er een groeiachterstand vastgesteld. We werden doorverwezen naar Amsterdam voor meer onderzoek en om een vervolgplan op te stellen. Bij aankomst in Amsterdam bleek onze dochter, met een zwangerschap van bijna 28 weken, al overleden te zijn.

Er volgde een bijzondere, emotionele maar ook waardevolle periode. De bevalling werd ingeleid en deze verliep voorspoedig en snel. Hierna kwam de tijd van afscheid nemen. Wij hebben een week voor onze dochter mogen ‘zorgen’. Zij was bij ons thuis, in het kamertje dat wij voor haar klaargemaakt hadden. Niet in de familiewieg met het pasgewassen dekentje, maar in een stoffen mandje omringt met coolpads. Niet met mooie kleertjes aan, maar ingepakt in matjes om haar kwetsbare huid te beschermen. We moesten de wekker zetten, niet om haar te voeden, maar om haar te ‘koelen’. Het waren geen warme flesjes melk, maar bevroren coolpads.

Het was een hele zware tijd voor ons. Niet alleen onze dochter was geboren, maar ook ons vader- en moeder gevoel. Ons hart was vervuld van blijdschap, maar tegelijkertijd gebroken van gemis.  We voelden ons echt papa en mama, maar voor de buitenwereld waren wij onzichtbare ouders. Wat een geluk dat ik al snel zwanger bleek te zijn van ons tweede kindje. Het was een zwangerschap die goed verliep, waarin blijdschap en dankbaarheid overheerste. Natuurlijk was er ook angst, angst om misschien weer een kindje te verliezen. Maar in juni 2019 werd onze zoon geboren, gezond en levend. Dit voelde als pure rijkdom!

Ondertussen zijn we nu vier jaar verder, we hebben een prachtig gezin met twee kinderen. We denken vaak aan onze dochter en zeker omdat we onze zoon zien (op)groeien. We stellen ons voor hoe het zou zijn als zij zou leven. Zou ze een rustig karakter hebben of zou ze een ‘doerakje’ zijn. Hoe zou ze er uit zien. Hoe zou het zijn om een familiefoto te hebben waarop beiden kinderen zichtbaar zijn.

Via Instagram kwam ik op het profiel van Dasja terecht en wat ik daar zag was adembenemend! Foto’s van gezinnen die, net als wij, ook een kindje waren verloren. Een foto zoals het had kunnen zijn. Dit beeld bleef in mijn hoofd en ik wist het zeker: Op een dag wil ik ook zo’n prachtige foto van ons gezin laten maken. Een foto waarop beide kinderen staan!

En kijk nu eens, we hebben prachtige foto’s laten maken en Dasja heeft ons dochtertje erbij getekend. Adembenemend mooi!!!

Een gezin met twee kinderen.
Een dochter en een zoon!”